کد مطلب:369538 سه شنبه 26 بهمن 1395 آمار بازدید:331
»»» فهرست کتاب
نیایش بیست و هشتم [1]
(2) ای خداوند، من از روی اخلاص، تنها و تنها تو را برگزیده‌ام و با همه وجودم به تو روی آورده‌ام و از هر کس که خود نیازمند توست رو بر تافته‌ام و به هر کس که از نعمت تواش بی‌نیازی نیست تمنّایی نکرده‌ام. و بر آنم که در خواست نیازمندی از نیازمند دیگر سفاهت رأی است و ضلالت عقل.
(3) چه بسا- ای خداوند من- دیده‌ام کسانی را که عزّت نه از تو طلبیده‌اند و به ذلت افتاده‌اند و جز از خزانه فضل تو توانگری جسته‌اند و بینوا شده‌اند و آهنگ بلندی کرده‌اند و به پستی گراییده‌اند. پس آن دور اندیش که از سر اعتبار نگریسته و چنین کسان را دیده، در دور اندیشی خویش به راه خطا نرفته است و اختیارش به راه صواب رهنمون گشته است.
(4) تویی- ای سرور و مولای من- که تنها و تنها پیشگاه توست که باید دست طلب به سوی آن دراز کرد، نه هر کس دیگر که از او چیزی
______________________________
[1] دعای آن حضرت است به هنگام زاری به درگاه خداوند عزّ و جلّ.
ترجمه الصحیفة السجادیة ،ص:184
می‌طلبند، تنها و تنها درگاه توست که باید از آنجا حاجت خواست، نه هر کس دیگر که از او حاجت می‌خواهند.
(1) پیش از آنکه دیگری را بخوانم تنها و تنها تو را می‌خوانم و تنها به تو امید می‌بندم و تنها دست دعا به آستان تو بر می‌دارم و تنها تو را ندا می‌دهم.
(2) تویی ای خداوند من که به شمار یکتایی و آن توانایی که در آن ناتوانی راه نیابد، تنها و تنها صفت توست. قدرت و نیرومندی و علو درجت و رفعت، تنها و تنها از آن توست.
(3) هر کس جز تو، در زندگی‌اش خواستار ترحم است، در کارش مغلوب است و مقهور، دستخوش گونه‌گون حالات است و سرگشته گونه‌گون صفات.
(4) ای خداوند، تو برتر از آنی که تو را همتایانی باشند یا اضدادی، بزرگ‌تر از آنی که تو را همانندانی باشند یا اقرانی. منزهی تو و هیچ خدایی جز تو نیست.
ترجمه الصحیفة السجادیة ،ص:186
(1)